تأثیر ترکیبات تجاری وتارولین و وتگلن بر افزایش راندمان آبستنی در گاوهای شیری نژاد آمیخته

هدف از این تحقیق، ارزیابی اثر دو داروی تجاری وتارولین ( آنالوگ gnrh ) و وتگلن ( آنالوگ pgf2? ) بر راندمان آبستنی، بروز فحلی و کاهش فاصله گوساله زایی در گاوهای شیری نژاد آمیخته (هلشتاین+ بومی) می باشد. این تحقیق با 20 رأس گاو شیری و در شرایط آب و هوایی شهرستان الشتر انجام گرفت. تمامی گاوها در مرحله آنستروس قرار داشته و بین 60 تا 240 روز از زمان زایمان آنها گذشته بود. برای تشخیص مشکلات تولید مثلی، گاوها توسط دامپزشک از طریق توش رکتال معاینه شدند. مشخص شد که از 20 رأس گاو مورد آزمایش، تعداد 18 رأس، دارای جسم زرد فعال و 2 رأس دارای کیست لوتئال می باشند. گاوها (n=20) به طور تصادفی بین 4گروه تیمار و کنترل تقسیم شدند. سپس گاوهای هر 4 گروه در زمانهای مورد نظر توسط داروهای تجاری وتارولین و وتگلن ( برای گروه های دوم سوم و چهارم ) و آب مقطر ( برای گروه کنترل ) تیمار شدند. تمامی گاوها به مدت 24 تا 48 ساعت تحت کنترل قرار گرفتند.‏ گاوهایی که در این مدت علائم فحلی را نشان دادند‏ تلقیح و آنهایی که علائم فحلی را نشان ندادند‏ 48 ساعت بعد از تزریق دارو بدون توجه به علائم فحلی تلقیح شدند. 25 روز بعد از تلقیح مصنوعی، نمونه شیر تمام گاوها جمع آوری‏ و ابتدا سانتریفوژ شده سپس با استفاده از دو روش آنالیز هورمونی، ria و elisa برای تعیین میزان غلظت پروژسترون، آنالیز هورمونی شدند. سپس جهت اطمینان از صحت آبستنی، تمامی گاوها از طریق توش رکتال معاینه شدند. با استفاده از مدل آماری t میانگین غلظت پروژسترون شیر گاوهای آبستن و غیر آبستن مقایسه شد. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد که داروهای تجاری وتارولین و وتگلن می توانند باعث بروز علائم فحلی، افزایش راندمان آبستنی و همچنین کاهش فاصله گوساله زایی در گاو شوند.